Eveet bu seneki NBA maceramız da San Antonio Spurs'ün şampiyonluğu ile bitmiş bulunmakta. Oyuncuların değil takımın ön plana çıktığı bir final serisi seyrettik ki NBA, oyuncu veya oyuncuların ön plana çıkmasını daha çok ister her zaman ve bu açıdan da önemli bir engeli aşıp şampiyon oldu Spurs takımı.
5. maçtan biraz bahsedersek maç 1. çeyrek ve kalan kısım olarak ikiye bölünebilir. İlk çeyrekte muhteşem bir LeBron James seyrettik ki zaten bunun olacağı bekleniyordu fakat LeBron dışındaki oyuncularda bir parıltı görünmüyordu ilk çeyrekte. Özellikle ilk dakikalarda attığını sokan bir Miami karşısında şutları girmeyen bir San Antonio olunca fark 10 sayının üzerine çıktı bir anda. Fark açılmış durumda olsa da San Antonio, "olur böyle şeyler" tadında sistemini hiç bozmadan oyununa devam etti ve yavaş yavaş farkı eritti yalnız ilk çeyreğin bir bölümünde Manu Ginobili'nin coşması da izlemeye değerdi. Ben bu maçta hakemlerin Miami tarafında olacağını öngörmüştüm ve özellikle ilk çeyrekte baya bir yanlı karar bekliyordum ama LeBron zaten coşkulu başlayınca hakem etkisine gerek kalmadı fakat böyle bir durumda bile hakemlerin saçma kararlarından dolayı seyirci protestosu oldu ilk çeyrekte. Bütün bunların sonunda ilk çeyrek 29 - 22 Miami üstünlüğü ile bitti.
Abi ondan sonra 2. çeyrek başladı ve Miami kesinlikle sahadan silindi. Dwyane Wade, oynamasa daha iyi olurdu diyebileceğimiz bir performans gösterdi. Chris Bosh attığı şutları sokamadı ve takım LeBron'un ellerine bakan Cleveland'a döndü bir anda. Tabi San Antonio boş durur mu bu arada? Makineyi çalıştırdılar ve hücumlar takır takır işlemeye başladı. Yalnızca 4. çeyreğin başında Miami biraz toparladı ve farkı 14 sayıya kadar indirdi ama gelen San Antonio molasından sonra işler yine makinenin istediği şekilde gitti. Playofflar boyunca oynamamış olan Micheal Beasley falan girdi oyuna ve bence fena da oynamadı ama yapabilecek pek bir şey de yoktu Miami tarafında. Son 6 dakika kala LeBron oyundan çıktı ki bu dakikaya kadar 45 saniye mi ne kenarda kalmıştı yalnızca. Sonuçta bir insan olan LeBron da dayanamadı bütün yükün kendi sırtında olmasına ve kenara gelmeden önce hızlı hücuma çıkmıyordu artık perişanlıktan.
Sonuç olarak San Antonio Spurs, ikinci çeyrekten itibaren domine ettiği maçı 104 - 87 alarak tarihinde 5. şampiyonluğa ulaşmayı başardı.
Aslen finaller MVP adayı herkese göre San Antonio Spurs takımının kendisiydi ama tabi ki böyle bir şey mümkün olmadığından dolayı, diğerlerinden birazcık daha ön plana çıkan Kawhi Leonard Finaller MVP'si ödülüne layık görüldü. Leonard, serinin ilk 2 maçı dışında gayet yıldız performansı göstermiş olsa da Spurs'ü şampiyon yapan şey oyuncu değil takım oldu.
Bu şampiyonlukla beraber yaşlandığımı da hissettim. 1999 yılında şampiyon olan Spurs takımı savunma odaklı bir takımdı ve o zamanlar seyrederken (genç halimle) Spurs'ü izlemekten zerre keyif almazdım. Kobe coşsun smaçlar vursun, Shaq pota altını domine etsin bitirsin, 1999 için konuşursak Spurs'ün rakibi New York Knicks oyuncusu Latrell Sprewell alsın yürüsün perişan etsin Spurs'ü falan diye düşünürdüm ama şu anda Spurs'ün hücum odaklı basketbolunu izlerken feci keyif alıyorum. Artık benim için de uçan kaçan oyuncular yerine iyi basketbol var ve bu tamamen yaşlılık oluyor :) Spurs takımı sporda halen oyuncunun değil takımın önemli olduğunu kanıtladı ve finallerde yaptıkları bazı hücumlar kesinlikle basketbol dersi olarak gösterilmeli genç oyunculara.
Spurs takımını kutluyor ve son olarak da izninizle şöyle demek istiyorum, Noooldu LeBraaaaam? :))
Yorum Yok